44133 عامل زرد کننده ضد فنولیک
ویژگی ها و مزایا
- فاقد APEO یا فرمالدئید و غیره است. متناسب با الزامات حفاظت از محیط زیست.
- از زرد شدن پارچه های نایلونی رنگ سفید یا روشن به دلیل BHT در فرآیند نگهداری و حمل و نقل جلوگیری می کند.
- بر سایه رنگ تأثیر نمی گذارد.
- می توان همراه با ماده سفید کننده در همان حمام استفاده کرد.
- آسان برای استفاده.
خصوصیات معمولی
| ظاهر: | مایع زرد روشن |
| یونی بودن: | آنیونیک |
| مقدار pH: | 7.0±1.0 (محلول آبی 1٪) |
| انحلال پذیری: | محلول در آب |
| محتوا: | 28% |
| کاربرد: | نایلون |
بسته
بشکه پلاستیکی 120 کیلوگرمی، مخزن IBC و بسته سفارشی برای انتخاب در دسترس است
نکات:
طبقه بندی اتمام
فرآیندهای تکمیل را می توان به طور کلی به دو گروه طبقه بندی کرد:
الف) فیزیکی یا مکانیکی
ب) شیمیایی.
فرآیندهای فیزیکی یا مکانیکی شامل فرآیندهای ساده ای مانند خشک کردن بر روی یک سیلندر گرم شده با بخار به انواع مختلف کلندرها، بالا آمدن اثرات نرم بر روی سطح پارچه و شکستن تکمیل کالاهای پر شده برای احساس راحتی است.
بیشتر پرداخت‌های مکانیکی از زمان‌های قدیم شناخته شده‌اند و تغییرات کمی در روش عملکرد آنها رخ داده است.برخی از خواص فیزیکی مانند پایداری ابعادی را می توان با تکمیل شیمیایی بهبود بخشید.
تکمیل مکانیکی یا "تمرین کاری خشک" عمدتاً از ابزارهای فیزیکی (به ویژه مکانیکی) برای تغییر خواص پارچه استفاده می کند و معمولاً ظاهر پارچه را نیز تغییر می دهد.پرداخت های مکانیکی شامل کلندرینگ، بیرون زدگی، انقباض فشاری[1] سن، بالا بردن، برس زدن و برش یا برش است.پرداخت های مکانیکی برای پارچه های پشمی عبارتند از آسیاب، پرس و سفت شدن با خرچنگ و جداسازی.تکمیل مکانیکی همچنین شامل فرآیندهای حرارتی مانند تنظیم حرارتی (یعنی تکمیل حرارتی) می شود.تکمیل مکانیکی یک عملیات خشک در نظر گرفته می شود حتی اگر رطوبت و مواد شیمیایی اغلب برای پردازش موفقیت آمیز پارچه مورد نیاز باشد.
تکمیل شیمیایی یا «تمام کردن مرطوب» شامل افزودن مواد شیمیایی به منسوجات برای دستیابی به نتیجه دلخواه است.در تکمیل شیمیایی، از آب به عنوان واسطه برای اعمال مواد شیمیایی استفاده می شود.از گرما برای خارج کردن آب و فعال کردن مواد شیمیایی استفاده می شود.روش های شیمیایی با گذشت زمان به طرز قابل توجهی تغییر کرده اند و پرداخت های جدیدتر به طور مداوم توسعه یافته اند.بسیاری از روش های شیمیایی با روش های مکانیکی مانند کلندری برای بهبود اثر ترکیب می شوند.به طور معمول، ظاهر منسوجات پس از تکمیل شیمیایی بدون تغییر است.
برخی از پرداخت ها فرآیندهای مکانیکی را همراه با استفاده از مواد شیمیایی ترکیب می کنند.برخی از پرداخت های مکانیکی نیاز به استفاده از مواد شیمیایی دارند.به عنوان مثال، عوامل فرز برای فرآیند کامل یا عوامل کاهنده و تثبیت کننده برای پارچه های پشمی مقاوم در برابر انقباض مورد نیاز است.از سوی دیگر، تکمیل شیمیایی بدون کمک مکانیکی، مانند حمل و نقل پارچه و کاربرد محصول، غیرممکن است.انتساب به تکمیل مکانیکی یا شیمیایی بستگی به شرایط دارد.یعنی اینکه جزء اصلی مرحله بهبود پارچه بیشتر مکانیکی است یا شیمیایی.دستگاه های مکانیکی در هر دو دسته استفاده می شوند.تفاوت اصلی بین این دو این است که چه چیزی باعث تغییر پارچه مورد نظر شده است، مواد شیمیایی یا ماشین؟
یکی دیگر از روش های طبقه بندی، طبقه بندی پایانه ها به عنوان پرداخت های موقت و دائمی است.در واقع، هیچ پایانی به طور دائمی نمی ایستد تا زمانی که مواد قابل استفاده باشد.بنابراین یک طبقه بندی دقیق تر موقت یا بادوام خواهد بود.
برخی از اتمام های موقت عبارتند از:
(الف) مکانیکی: کلندر، اسکرینر، برجسته سازی، لعاب، شکستن، کشش و غیره.
(ب) پر کردن: نشاسته، خاک رس چینی و سایر پرکننده های معدنی
(ج) کاربرد سطحی: روغن، نرم کننده های مختلف و سایر عوامل تکمیل کننده.
برخی از پوشش های بادوام عبارتند از:
(الف) مکانیکی: انقباض فشاری، آسیاب پشم، فرآیندهای بالا بردن و برش، گیرش دائمی[1] و غیره.
(ب) رسوب: رزین های مصنوعی - داخلی و خارجی، لاتکس لاستیکی، لمینیت و غیره.
(ج) مواد شیمیایی: مرسریزاسیون، پرچمنتیزاسیون، عوامل اتصال متقابل، پرداخت ضد آب، پوشش های مقاوم در برابر آتش و نسوز، عایق بندی پشم و غیره.
لازم به ذکر است که هر گونه طبقه بندی خودسرانه است.طبقه بندی دقیق دشوار است زیرا دوام به عوامل مختلفی بستگی دارد.دوام می تواند متفاوت باشد و نمی توان مرزی بین پرداخت های موقت و بادوام ترسیم کرد.
فرآیندهای تکمیل آنقدر متنوع هستند که طبقه بندی آنها دشوار است.برای cot[1]ton، چندین فرآیند تکمیل به طور گسترده استفاده می شود، اما آنها از نظر تکنیک آنقدر متنوع هستند که گروه بندی آنها با یکدیگر دشوار است.برای سال‌های متمادی، فرآیندهای پراکندگی، یعنی مرسریزاسیون و پرچمنتیزاسیون، تنها پوشش‌های دائمی روی پنبه بودند و امروزه نیز از اهمیت زیادی برخوردار هستند.مواد شیمیایی رایج مورد استفاده در این روکش ها به ترتیب سود سوزآور و اسید سولفوریک به شکل نسبتاً غلیظ هستند.
