آیا چربی زدایی پارچه های الیاف شیمیایی مشکل ساز است؟آیا ناکارآمد است یا سازگار با محیط زیست؟

بازیابی رطوبت و گذردهی الیاف شیمیایی (از قبیل پلی استر، وینیلون،فیبر اکریلیکو نایلون و غیره) کمتر هستند.اما ضریب اصطکاک بالاتر است.اصطکاک مداوم در حین ریسندگی و بافندگی، الکتریسیته ساکن زیادی ایجاد می کند.باید از تجمع الکتریسیته ساکن جلوگیری کرد و از بین برد و در عین حال نرمی و لطافت فیبر را به آن منتقل کرد تا پردازش به خوبی انجام شود.بنابراین، باید از روغن ریسندگی استفاده شود.

با توسعه انواع الیاف شیمیایی و بهبود روغن ریسندگی الیاف شیمیایی و فرآیند بافندگی، کثیفی های چرب باقی مانده بر روی پارچه های الیاف شیمیایی (به عنوان روغن ریسندگی و روغن بافندگی) تغییر زیادی کرده است.روغن ریسندگی و روغن بافندگی مورد استفاده در هر کارخانه متفاوت است.در سال های اخیر، ماشین آلات نساجی به سرعت توسعه یافته است.بر این اساس دوز روغن افزایش می یابد.برخی از کارخانه ها وزن زیادی از پارچه های بافتنی الیاف شیمیایی را به صورت یک طرفه دنبال کرده اند، بنابراین دوز روغن را افزایش داده اند.علاوه بر این، برخی از پارچه‌های الیاف شیمیایی در فضای باز قرار می‌گیرند که با کثیفی زیاد و آلودگی روغن پوشیده شده‌اند.همه اینها مشکلات خاصی را برای فرآیند چربی زدایی به همراه آورده استپیش فرآوریقبل از رنگرزی و تکمیل