11034 Niet-fosfor- en niet-stikstofhoudend chelaat- en dispergeermiddel
Kenmerken en voordelen
- Biologisch afbreekbaar. Bevat geen fosfaat, ETDA of DTPA, enz. Voldoet aan de eisen op het gebied van milieubescherming.
- Stabiel bij hoge temperaturen, alkaliën en elektrolyten. Goede oxidatieweerstand.
- Hoge chelerende waarde en stabiel chelaatvormend vermogen voor zware metaalionen, zoals calciumionen, magnesiumionen en ijzerionen, enz., zelfs onder omstandigheden van hoge temperaturen, sterke alkaliën, oxidatiemiddelen en elektrolyten.
- Uitstekende dispergerende werking voor kleurstoffen. Kan de stabiliteit van het bad behouden en coagulatie van kleurstoffen, onzuiverheden of vuil voorkomen.
- Goed antikalkeffect. Kan vuil en onzuiverheden verspreiden en sedimentatie ervan in apparatuur voorkomen.
- Hoge efficiëntie en kosteneffectief.
Typische eigenschappen
Verschijning: | Lichtgele transparante vloeistof |
Ioniciteit: | Zwak anion |
pH-waarde: | 5,0 ± 1,0 (1% waterige oplossing) |
Oplosbaarheid: | Oplosbaar in water |
Inhoud: | 37~38% |
Sollicitatie: | Diverse soorten stoffen |
Pakket
Plastic vat van 120 kg, IBC-tank en aangepast pakket beschikbaar voor selectie
TIPS:
Directe kleurstoffen
Deze kleurstoffen worden nog steeds veel gebruikt voor het verven van katoen vanwege het gebruiksgemak, het brede kleurbereik en de relatief lage kosten. Er was nog steeds behoefte aan het beitsen van katoen om het te verven, behalve in enkele gevallen waarin natuurlijke kleurstoffen zoals Annato, Saffloer en Indigo werden gebruikt. De synthese van een azokleurstof met substantiviteit voor katoen door Griess was van groot belang omdat beitsen niet nodig was om deze kleurstof aan te brengen. In 1884 bereidde Boettiger een rode disazokleurstof uit benzidine, waarmee katoen 'direct' werd geverfd vanuit een verfbad met natriumchloride. De kleurstof werd door Agfa Congo Red genoemd.
Directe kleurstoffen worden geclassificeerd op basis van vele parameters, zoals chromofoor, echtheidseigenschappen of toepassingskenmerken. De belangrijkste chromofore typen zijn als volgt: azo, stilbeen, ftalocyanine, dioxazine en andere kleinere chemische klassen zoals formazan, antrachinon, chinoline en thiazool. Hoewel deze kleurstoffen gemakkelijk aan te brengen zijn en een breed kleurengamma hebben, zijn hun wasechtheidsprestaties slechts matig; dit heeft ertoe geleid dat ze enigszins zijn vervangen door reactieve kleurstoffen die veel hogere nat- en wasvastheidseigenschappen hebben op cellulosesubstraten.