35402 Wasverzachter (hydrofiel, zacht en pluizig)
Kenmerken en voordelen
- Behoort niet tot de vetzuurcondensatie van AEEA. Voldoet aan de internationale milieunormen en eisen van de textielindustrie.
- Uitstekende hydrofiliteit. Bijna direct hydrofiel op algemene katoenen stoffen.
- Geeft stoffen een zacht en donzig handgevoel.
- Lage vergeling en lage fenolvergeling. Geschikt voor witte en lichtgekleurde stoffen.
- Geschikt voor zowel opvul- als dompelproces.
- Gemakkelijk te verdunnen en op te lossen.
Typische eigenschappen
| Verschijning: | Lichtgele transparante tot troebele vloeistof |
| Ioniciteit: | Kationisch |
| pH-waarde: | 6,0 ± 1,0 (1% waterige oplossing) |
| Oplosbaarheid: | Oplosbaar in water |
| Inhoud: | 85% |
| Sollicitatie: | Katoen, wol en mengsels, enz. |
Pakket
Plastic vat van 120 kg, IBC-tank en aangepast pakket beschikbaar voor selectie
TIPS:
Eigenschappen van katoenvezels
Katoenvezels zijn een van de belangrijkste natuurlijke textielvezels van plantaardige oorsprong en zijn goed voor ongeveer een derde van de totale wereldproductie van textielvezels. Katoenvezels groeien op het oppervlak van het zaad van de katoenplant. Katoenvezels bevatten 90-95% cellulose, een organische verbinding met de algemene formule (C6H10O5)n. Katoenvezels bevatten ook wassen, pectines, organische zuren en anorganische stoffen die as produceren wanneer de vezels worden verbrand.
Cellulose is een lineair polymeer van 1,4-β-D-glucose-eenheden die met elkaar zijn verbonden door valentiebindingen tussen de koolstofatomen nummer 1 van het ene glucosemolecuul en nummer 4 van een ander molecuul. De polymerisatiegraad van het cellulosemolecuul kan oplopen tot 10.000. De hydroxylgroepen OH die uit de zijkanten van de molecuulketen steken, verbinden aangrenzende ketens met elkaar door waterstofbruggen en vormen lintachtige microfibrillen die verder zijn gerangschikt in grotere bouwstenen van de vezel. .
Katoenvezels zijn deels kristallijn en deels amorf; de mate van kristalliniteit gemeten met röntgenmethoden ligt tussen 70 en 80%.
De dwarsdoorsnede van katoenvezel lijkt op een ‘nierboon’-vorm waarbij verschillende lagen als volgt kunnen worden herkend:
1. De buitenste celwand die op zijn beurt bestaat uit de cuticula en de primaire wand. De cuticula is een dunne laag was en pectines die de primaire wand bedekt, bestaande uit microfibrillen van cellulose. Deze microfibrillen zijn gerangschikt in een netwerk van spiralen met een oriëntatie naar rechts en naar links.
2. De secundaire wand is samengesteld uit verschillende concentrische lagen microfibrillen die periodiek hun hoekoriëntatie ten opzichte van de vezelas veranderen.
3. De ingestorte centrale holte is een lumen dat bestaat uit gedroogde overblijfselen van celkern en protoplasma.
