63081-33 Siliconenverzachter (hydrofiel, zacht en glad)

Kenmerken en voordelen

1. Uitstekende hydrofiliteit. Onmiddellijke hydrofiliteit.
2. Sterke affiniteit met natuurlijke vezels en synthetische vezels.
3. Voorkomt pilling.
4. Kan samen met duurzame hars in hetzelfde bad worden gebruikt.

Typische eigenschappen

Pakket

Plastic vat van 120 kg, IBC-tank en aangepast pakket beschikbaar voor selectie

TIPS:

Siliconen weekmakers

Siliconen werden in 1904 geclassificeerd als een aparte klasse van door de mens gemaakte polymeren afgeleid van siliciummetaal. Sinds de jaren zestig worden ze gebruikt om textielverzachtende chemicaliën te formuleren. Aanvankelijk werden ongemodificeerde polydimethylsiloxanen gebruikt. Eind jaren zeventig opende de introductie van aminofunctionele polydimethylsiloxanen nieuwe dimensies van textielverzachting. De term 'siliconen' verwijst naar kunstmatig polymeer gebaseerd op een raamwerk van afwisselend silicium en zuurstof (siloxaanbindingen). De grotere atoomstraal van het siliciumatoom maakt de enkelvoudige silicium-siliciumbinding veel minder energetisch, vandaar dat silanen (Si_nH_2n+1) zijn veel minder stabiel dan alkenen. Silicium-zuurstofbindingen zijn echter energetischer (ongeveer 22 Kcal/mol) dan koolstof-zuurstofbindingen. Siliconen zijn ook afgeleid van de kitonachtige structuur (silico-keton), vergelijkbaar met aceton. Siliconen zijn vrij van dubbele bindingen in hun ruggengraat en zijn geen oxoverbindingen. Over het algemeen bestaat de siliconenbehandeling van textiel uit emulsies van siliconenpolymeer (voornamelijk polydimethylsiloxanen), maar niet met de silaanmonomeren, die tijdens de behandeling gevaarlijke chemicaliën (bijv. zoutzuur) kunnen vrijmaken.

Siliconen vertonen een aantal unieke eigenschappen, waaronder thermische oxidatieve stabiliteit, vloeibaarheid bij lage temperaturen, lage viscositeitsverandering tegen temperatuur, hoge samendrukbaarheid, lage oppervlaktespanning, hydrofobiciteit, goede elektrische eigenschappen en laag brandgevaar vanwege hun anorganisch-organische structuur en de flexibiliteit van de siliconenbindingen. . Een van de belangrijkste kenmerken van siliconenmaterialen is hun effectiviteit bij zeer lage concentraties. Er zijn zeer kleine hoeveelheden siliconen nodig om de gewenste eigenschappen te bereiken, wat de kosten van textielbewerkingen kan verbeteren en een minimale impact op het milieu kan garanderen.

Het verzachtingsmechanisme door siliconenbehandeling is te danken aan een flexibele filmvorming. De verminderde energie die nodig is voor een bindingsrotatie maakt de siloxaanskelet flexibeler. De afzetting van flexibele film vermindert de wrijving tussen vezels en garens.

Zo zorgt de siliconenafwerking van textiel voor een uitzonderlijk zacht handvat in combinatie met andere eigenschappen zoals:

(1) Gladheid

(2) Vettig gevoel

(3) Uitstekend lichaam

(4) Verbeterde kreukbestendigheid

(5) Verbeterde scheursterkte

(6) Verbeterde naaibaarheid

(7) Goede antistatische en antipillingeigenschappen

Vanwege hun anorganisch-organische structuur en de flexibiliteit van de siloxaanbindingen hebben siliconen de volgende unieke eigenschappen:

(1) Thermische/oxidatieve stabiliteit

(2) Vloeibaarheid bij lage temperaturen

(3) Lage verandering van viscositeit met temperatuur

(4) Hoge samendrukbaarheid

(5) Lage oppervlaktespanning (smeerbaarheid)

(6) Laag brandgevaar

Siliconen hebben een zeer brede toepassing in de textielverwerking, zoals vezelsmeermiddelen bij het spinnen, hogesnelheidsnaaimachines, wikkelen en snijden, als bindmiddelen bij de productie van niet-geweven stoffen, als antischuim bij het verven, als weekmakers in printpasta, afwerking en coating.