Zmiękczające chemikalia tekstylne do poliestru, mieszanki środka wykańczającego tkaniny 30317
Funkcje i zalety
- Dobra hydrofilowość.
- Doskonała stabilność. Można stosować bezpośrednio w kąpieli barwiącej.
- Nadaje tkaninom miękkość, wykwintność i puszystość w dotyku.
- Sprawia, że zamsz staje się gładki, a drzemka delikatna, równa, błyszcząca i gładka, co pozwala na skuteczne drzemanie.
- Niskie żółknięcie. Niska zmiana odcienia. Wyjątkowo mały wpływ na trwałość koloru.
- Nie wpływa na drukowanie ani cięcie po drzemce.
Typowe właściwości
Wygląd: | Jasnożółta emulsja |
Jonowość: | Słaby kationowy |
Wartość pH: | 6,0±1,0 (1% roztwór wodny) |
Rozpuszczalność: | Rozpuszczalny w wodzie |
Treść: | 10% |
Aplikacja: | T/C i CVC itp. |
Pakiet
Do wyboru dostępna plastikowa beczka 120 kg, zbiornik IBC i pakiet niestandardowy
PORADY:
Właściwości włókna bawełnianego
Włókno bawełniane jest jednym z najważniejszych naturalnych włókien tekstylnych pochodzenia roślinnego i stanowi około jednej trzeciej całkowitej światowej produkcji włókien tekstylnych. Włókna bawełny rosną na powierzchni nasion bawełny. Włókno bawełniane zawiera 90~95% celulozy, która jest związkiem organicznym o wzorze ogólnym (C6H10O5)n. Włókna bawełniane zawierają również woski, pektyny, kwasy organiczne i substancje nieorganiczne, które podczas spalania włókna wytwarzają popiół.
Celuloza jest liniowym polimerem jednostek 1,4-β-D-glukozy połączonych ze sobą wiązaniami walencyjnymi pomiędzy atomami węgla nr 1 jednej cząsteczki glukozy i nr 4 innej cząsteczki. Stopień polimeryzacji cząsteczki celulozy może sięgać nawet 10000. Grupy hydroksylowe OH wystające z boków łańcucha cząsteczki łączą sąsiednie łańcuchy ze sobą wiązaniem wodorowym i tworzą wstęgowe mikrofibryle, które dalej ułożone są w większe elementy budulcowe włókna .
Włókno bawełniane jest częściowo krystaliczne i częściowo amorficzne; stopień krystaliczności mierzony metodami rentgenowskimi wynosi od 70 do 80%.
Przekrój włókna bawełnianego przypomina kształt fasoli, w której kilka warstw można rozpoznać w następujący sposób:
1. Najbardziej zewnętrzna ściana komórkowa, która z kolei składa się z naskórka i ściany pierwotnej. Kutikuła to cienka warstwa wosków i pektyn pokrywająca ścianę pierwotną złożoną z mikrofibryli celulozy. Te mikrofibryle są ułożone w sieć spirali o orientacji prawo- i lewoskrętnej.
2. Ściana wtórna zbudowana jest z kilku koncentrycznych warstw mikrofibryli, które okresowo zmieniają swoją orientację kątową względem osi włókna.
3. Zapadnięte centralne zagłębienie to światło składające się z wysuszonych pozostałości jądra komórkowego i protoplazmy.