46074 Wielofunkcyjny emulgujący środek dyspergujący
Funkcje i zalety
- Silna zdolność emulgowania, dyspergowania, ekstrakcji i mycia.
- Może usuwać plamy, tłuste zabrudzenia i wosk z powierzchni tkanin i utrzymywać je w zawieszeniu, aby uniknąć ponownego zanieczyszczenia tkanin.
- Zapobiega i usuwa plamy silikonowe lub plamy barwne w procesie barwienia.
Typowe właściwości
Wygląd: | Biała emulsja |
Jonowość: | Niejonowy |
Wartość pH: | 6,0±1,0 (1% roztwór wodny) |
Rozpuszczalność: | Rozpuszczalny w wodzie |
Treść: | 10% |
Aplikacja: | Poliester, spandex i mieszanki spandexu itp. |
Pakiet
Do wyboru dostępna plastikowa beczka 120 kg, zbiornik IBC i pakiet niestandardowy
PORADY:
Barwniki bezpośrednie
Barwniki te są nadal szeroko stosowane do barwienia bawełny ze względu na łatwość aplikacji, szeroką gamę odcieni i stosunkowo niski koszt. Nadal istniało zapotrzebowanie na zaprawę bawełny w celu jej barwienia, z wyjątkiem kilku przypadków, w których używano naturalnych barwników, takich jak Annato, Krokosz i Indygo. Synteza barwnika azowego o substantywności do bawełny przez Griessa miała ogromne znaczenie, ponieważ do nałożenia tego barwnika nie było konieczności zaprawiania. W 1884 roku Boettiger przygotował czerwony barwnik disazowy z benzydyny, który barwił bawełnę „bezpośrednio” z kąpieli barwiącej zawierającej chlorek sodu. Barwnik został nazwany przez firmę Agfa Kongo Red.
Barwniki bezpośrednie klasyfikuje się według wielu parametrów, takich jak chromofor, trwałość czy charakterystyka zastosowania. Główne typy chromoforowe to: azo, stylben, ftalocyjanina, dioksazyna i inne mniejsze klasy chemiczne, takie jak formazan, antrachinon, chinolina i tiazol. Chociaż barwniki te są łatwe w aplikacji i mają szeroką gamę odcieni, ich odporność na pranie jest jedynie umiarkowana; doprowadziło to do ich zastąpienia w pewnym stopniu barwnikami reaktywnymi, które mają znacznie wyższą odporność na wilgoć i pranie na podłożach celulozowych.