90763 Zmiękczacz silikonowy (hydrofilowy, gładki i puszysty)

Funkcje i zalety

1. Doskonała hydrofilowość. Natychmiastowa hydrofilowość.
2. Nadaje tkaninom miękkość i puszystość w dotyku.
3. Prawie nie wpływa na odcień koloru, biel i trwałość koloru.
4. Doskonała stabilność. Można stosować bezpośrednio w kąpieli barwiącej.

Typowe właściwości

Pakiet

Do wyboru dostępna plastikowa beczka 120 kg, zbiornik IBC i pakiet niestandardowy

PORADY:

Właściwości chemiczne i fizyczne włókien tekstylnych

Wszystkie włókna tekstylne mają pewne właściwości fizyczne i chemiczne, które czynią je odpowiednimi do stosowania w przędzach i tkaninach. Te właściwości włókien przenoszą się w różnym stopniu na przędzę i tkaninę. Nieskończone badania, eksperymenty i umiejętności były i nadal są poświęcone badaniu, manipulowaniu i uzupełnianiu właściwości włókien w celu osiągnięcia pożądanych rezultatów w przędzy, tkaninach i odzieży. Wysiłki te mogą obejmować nawet wytworzenie pewnych właściwości lub eliminację niepożądanych cech.

Środek ciężkości

Gęstości względne włókien tekstylnych można porównać za pomocą wartości ciężaru właściwego, czyli stosunku masy materiału do masy równej objętości wody. Artykuły wykonane z włókien o niskim ciężarze właściwym mają mniejszą masę na jednostkę objętości niż artykuły zawierające gęstsze włókno.

Ciężar właściwy jest ważny w przetwarzaniu włókien i projektowaniu tkanin. Niski ciężar właściwy jest jedną z cech, które umożliwiają uzyskanie dużej objętości i lekkości przędz teksturowanych.

Wytrzymałość

Wytrzymałość na rozciąganie to zdolność materiału do wytrzymywania rozciągania. Wyraża się ją w kategoriach siły wymaganej do rozerwania włókna, przędzy lub tkaniny o danym polu przekroju poprzecznego (funty na cal kwadratowy). W przypadku włókien lub przędzy wytrzymałość jest zwykle mierzona jako wytrzymałość na rozciąganie i wyrażana jako siła na jednostkę gęstości liniowej, tj. gramy na denier. W przypadku tkanin wytrzymałość można wyrazić jako wytrzymałość na zrywanie (obciążenie zrywające), czyli odporność na rozerwanie pod wpływem rozciągania, czyli w funtach.

Ponieważ wytrzymałość włókien na rozciąganie jest ważna dla gotowej przędzy lub tkaniny, przeniesienie wytrzymałości włókien na gotową przędzę lub tkaninę będzie również zależeć od takich czynników, jak długość włókna, jego rozdrobnienie i skręt przędzy, a także od konstrukcji tkaniny. Rozmiar przędzy i konstrukcja tkaniny są takie same, mocniejsze włókno wytworzy mocniejszą tkaninę. Jednakże niską wytrzymałość włókna na rozciąganie można zrekompensować w konstrukcji przędzy i tkaniny oraz w procesach wykańczania. Wełna jest przykładem stosunkowo słabego włókna, z którego można wykonać mocne i trwałe tkaniny, jeśli użyje się wystarczającej ilości włókien do wytworzenia stosunkowo ciężkiej tkaniny. Większa wytrzymałość włókien pozwala na konstruowanie tkanin o większej różnorodności gramatury i wzorów.

Wytrzymałość na mokro

Wytrzymałość na mokro włókien wyraża się w tych samych jednostkach, które omówiono powyżej w części Wytrzymałość.

Bawełna, len i ramia są wyjątkowymi włóknami, ponieważ pod wpływem wilgoci zyskują na wytrzymałości. Ta właściwość sprawia, że ​​są stosunkowo łatwe w praniu. Jedwab i wełna tracą swoją wytrzymałość pod wpływem wilgoci.

Spośród włókien sztucznych celuloza i octany celulozy – sztuczny jedwab, octan i trioctan – wykazują znaczny spadek wytrzymałości po zamoczeniu. Fakt ten należy wziąć pod uwagę podczas pielęgnacji i obsługi, a zwłaszcza czyszczenia tych tkanin. Włókna sztuczne – nylon, akryl i poliestry – na ogół zachowują zasadniczo tę samą wytrzymałość, niezależnie od tego, czy są mokre, czy suche. Ta właściwość wynika z niskiego odzyskiwania wilgoci przez włókna i ich higroskopijności (to znaczy zdolności włókien do wchłaniania i zatrzymywania wilgoci).

Odzyskaj wilgoć

Większość włókien tekstylnych pochłania część wilgoci z otaczającej atmosfery. Ilość wchłoniętej wilgoci określa się jako odzyskaną przez włókno wilgoć. Właściwość ta jest niezwykle istotna w procesach wytwarzania, barwienia i wykańczania.

Chociaż wydaje się, że istnieje związek między odzyskiem wilgoci przez włókno a maksymalną ilością wody, jaką może zatrzymać tkanina, przędza i konstrukcja tkaniny odgrywają znacznie ważniejszą rolę w tej właściwości niż zawartość włókien. Na przykład nieporęczny sweter akrylowy może schnąć znacznie wolniej niż średniej grubości tkanina bawełniana. Ogólnie jednak włókna o niskim odzyskiwaniu wilgoci będą wykazywały niewielkie lub żadne różnice we właściwościach, takich jak wytrzymałość i elastyczność, gdy zostaną zamoczone.

Absorpcja wilgoci jest związana z łatwością barwienia i brakiem gromadzenia się elektryczności statycznej. Odgrywa również rolę w komforcie odzieży wykonanej z różnych włókien. Wysoka zdolność wełny do wchłaniania wilgoci z ciała lub atmosfery w dużej mierze odpowiada za jej komfort. Procesy produkcyjne, takie jak wykończenia antystatyczne, stosuje się do włókien o niskim stopniu odzyskiwania wilgoci, aby pomóc im osiągnąć niektóre właściwości włókien, które odzyskują naturalną wilgoć.

Rozciągliwość, elastyczność i odporność na ścieranie

Rozciągliwość to właściwość materiału, która pozwala na jego rozciąganie lub wydłużanie pod wpływem siły. Sprężystość to właściwość, dzięki której materiał odzyskuje swój pierwotny rozmiar i kształt natychmiast po usunięciu naprężeń powodujących odkształcenie. Włókna są złożone pod względem rozciągania i właściwości elastycznych.

Zdolność włókna do rozciągania oraz jego zdolność do powrotu do pierwotnego rozmiaru i kształtu po usunięciu obciążenia mają ogromne znaczenie przy rozważaniu takich wymagań końcowego zastosowania, jak odporność na ścieranie, odporność na zużycie, odporność na zmarszczki, zachowanie kształtu, i odporność.

Nylon jest wyjątkowym włóknem, ponieważ wykazuje dużą wytrzymałość, a także dużą rozciągliwość. Ponieważ nylon zachowuje te właściwości przy wielokrotnym obciążeniu, ma bardzo wysoką odporność na ścieranie. Zdolność wełny do rozciągania się pod niewielkim obciążeniem i powrotu do pierwotnego wymiaru po usunięciu obciążenia to tylko niektóre z powodów jej doskonałej odporności na zużycie. Szkło jest dobrym przykładem włókna, które wyróżnia się dużą wytrzymałością, ale ponieważ jest tak nierozciągliwe, jego zastosowanie wiąże się z poważnymi ograniczeniami. Włókna o bardzo małych wydłużeniach (takie jak szkło) mają zazwyczaj bardzo słabą odporność na ścieranie w stanie zgiętym lub zgiętym.

Elastyczność pomaga tkaninom dopasować się do określonych konturów ciała i zachować ich pierwotny kształt podczas użytkowania i noszenia. Powrót sprężystości włókna zależy od stopnia jego rozciągnięcia, czasu utrzymywania go w stanie rozciągniętym oraz czasu potrzebnego na regenerację. Większość włókien ma bardzo wysokie wartości odzysku przy rozciągnięciu wynoszącym zaledwie jeden lub dwa procent, ale ich całkowity powrót jest mniej pełny po rozciągnięciu o cztery lub pięć procent. Dopasowanie węża nylonowego i jedwabnego wynika z naturalnego, elastycznego powrotu włókien.

Włókna o niskiej elastyczności (na przykład bawełna i len) w normalnym stanie łatwo się marszczą. Dlatego też dla wielu zastosowań końcowych tkaniny z tych włókien poddaje się obróbce chemicznej w celu poprawy ich odporności na zagniecenia i zagniecenia. Z bawełny można również wytwarzać przędzę krepową lub wplatać ją w tkaniny takie jak seersucker lub frotte, w których splot utrudnia lub maskuje marszczenie.