1. Zmiękczacz kationowy
Ponieważ większość włókien sama w sobie ma ładunek ujemny, zmiękczacze na bazie kationowych środków powierzchniowo czynnych mogą być dobrze adsorbowanebłonnikpowierzchni, co skutecznie zmniejsza napięcie powierzchniowe włókna i tarcie pomiędzy elektrycznością statyczną włókna a włóknem oraz powoduje, że włókna zamiast się sklejać, rozciągają się, dzięki czemu osiąga się efekt zmiękczający. Najważniejszymi zmiękczaczami są kationowe zmiękczacze.
Zmiękczacze kationowe mają również następujące zalety:
Mają silną siłę wiązania z włóknem. Można je prać i są odporne na wysoką temperaturę.
Mała dawka może osiągnąć doskonały efekt zmiękczający. Są to wysokowydajne zmiękczacze.
Mogą nadawać tkaninom dobrą miękkość.
Mogą poprawić odporność na zużycie i wytrzymałość na rozdarcie tkaniny.
(1) Zmiękczacz w postaci soli aminowej
Zmiękczacze w postaci soli aminowych są kationowe w środowisku kwaśnym. Mają silne działanie adsorpcyjne na włóknie. Właściwości kationowe takich zmiękczaczy są słabe. Nazywa się je więc słabymi zmiękczaczami kationowymi. Aby wzmocnić oddziaływanie z włóknami i poprawić trwałość, do cząsteczek można dodawać także grupy reaktywne.
Nowym rodzajem zmiękczaczy są monoalkilowe i dialkilowe kationowe zmiękczacze zawierające grupy amidowe. Grupy amidów tłuszczowych są sztywniejsze i mogą nadawać tkaninom miękkość, pulchność i grubość w dotyku oraz dobrą sprężystość.
(2) Zmiękczacze na bazie czwartorzędowych soli amoniowych
Zmiękczacze zawierające czwartorzędowe sole amoniowe mają charakter kationowy w środowisku kwaśnym i zasadowym. Są szeroko stosowane i mają najbardziej zróżnicowane kategorie.
2. Zmiękczacz amfoteryczny
Zmiękczacze amfoteryczne wykazują bardzo duże powinowactwo do włókien syntetycznych, bez wad w postaci żółknięcia, zmiany koloru barwników czy ograniczania fluorescencjiśrodek wybielający. Można je stosować w szerokim zakresie wartości pH. Powszechnie stosowanymi odmianami tego rodzaju zmiękczaczy są głównie amfoteryczna betaina o długich hydrofobowych łańcuchach i amfoterycznej strukturze imidazoliny.
3. Niejonowy zmiękczacz
Zmiękczacze niejonowe mają słabą wchłanialność przez włókna w porównaniu ze zmiękczaczami jonowymi. Mają niewielki wpływ na włókna syntetyczne, które mogą pełnić jedynie rolę wygładzającą. Stosowane są głównie w procesie wykańczania włókien celulozowych, szczególnie odpowiednie do zmiękczania wykańczania tkanin bielonych i tkanin o jasnych kolorach. Mają dobrą kompatybilność z innymi środkami pomocniczymi i dobrą stabilność elektrolitu, bez wady żółknięcia tkanin. Można je stosować jako nietrwały, zmiękczający środek wykończeniowy. Głównymi produktami są kondensacja kwasu stearynowego z tlenkiem etylenu, estrem kwasu tłuszczowego pentaerytrytolu, estrem kwasu tłuszczowego sorbitolu i środkiem powierzchniowo czynnym o strukturze polieterowej.
4. Zmiękczacz anionowy
Zmiękczacze anionowe mają dobrą zwilżalność i stabilność cieplną. Można je stosować razem z fluorescencyjnym środkiem wybielającym w tej samej kąpieli. Można je stosować jako zmiękczacze do tkanin bardzo białych, które nie powodują odbarwień kolorowych tkanin. Większość zmiękczaczy anionowych stosuje się do wykańczania bawełny,włókna wiskozowei produkty z czystego jedwabiu. Ponieważ włókna mają w wodzie ładunek ujemny, zmiękczacze anionowe nie są łatwo adsorbowane. Zatem działanie zmiękczające anionowych środków zmiękczających jest słabsze niż kationowych. Niektóre odmiany nadają się do stosowania jako miękkie składniki olejów przędzalniczych.
Czas publikacji: 22 czerwca 2022 r