Organiczny zmiękczacz silikonowy powstał w latach 50. XX wieku. A jego rozwój przeszedł cztery etapy.
1. Pierwsza generacja zmiękczacza silikonowego
W 1940 roku do impregnacji zaczęto stosować dimetylodichlorosilantkaninai zyskał pewien efekt wodoodporny. W 1945 roku Elliott z American General Electric Company (GE) namoczył włókna w alkalicznym roztworze wodnym z metylosilanolem sodu. Po podgrzaniu włókno miało dobry efekt wodoodporny.
We wczesnych latach 50-tych firma American Dow Corning Company odkryła, że tkaniny poddane działaniu polisiloksanu z dodatkiem Si-H charakteryzują się dobrą wodoodpornością i doskonałą przepuszczalnością powietrza. Ale czucie dłoni było słabe, a folia silikonowa była twarda, łamliwa i łatwo odpadała. Następnie zastosowano go razem z polidimetylosiloksanem (PDMS). Uzyskano nie tylko dobry efekt wodoodporności, ale także uczucie miękkości dłoni. Potem, choć produkty silikonowe na całym świecie rozwijały się szybko i obejmowały ogromną różnorodność, w zasadzie należały do mechanicznych mieszanin dimetyluolej silikonowy, które były wspólnie znane jako produkty na bazie oleju silikonowego. Były pierwszą generacją tekstylnych zmiękczaczy silikonowych.
Pierwsza generacja zmiękczaczy silikonowych bezpośrednio emulgowała olej silikonowy poprzez emulgację mechaniczną. Ale dlatego, że sam olej silikonowy nie zawiera grup aktywnych, które nie wiążą się dobrze z tkaniną i nie nadają się do prania. Dlatego nie osiągnie idealnego efektu, jeśli będzie stosowany samodzielnie.
2. Druga generacja zmiękczacza silikonowego
Aby przezwyciężyć wady pierwszej generacji zmiękczacza silikonowego, badacze opracowali emulsję silikonową drugiej generacji z kapturkami hydroksylowymi. Zmiękczacz składał się głównie z emulsji oleju hydroksylosilikonowego i emulsji oleju wodorowo-silikonowego, które w obecności katalizatora metalicznego mogły tworzyć na powierzchni tkaniny strukturę sieciującą, nadając tkaninom dużą miękkość, zmywalność i stabilność.
Ponieważ jednak miał jedną funkcję i był łatwy do deemulgowania i flotacji oleju, został zastąpiony przez zmiękczacz silikonowy trzeciej generacji, zanim stał się powszechnie stosowany.
3. Trzecia generacja zmiękczacza silikonowego
Trzecia generacjazmiękczacz silikonowynajszybciej rozwinęła się spośród tych, które pojawiły się w ostatnich latach. Wprowadza inne segmenty lub grupy aktywne do głównych lub bocznych łańcuchów polisiloksanu, jako grupę polieterową, grupę epoksydową, grupę hydroksylową alkoholu, grupę aminową, grupę karboksylową, grupę estrową, grupę sulfhydrylową itp. Może znacznie poprawić miękkość i wszechstronne działanie wszystkie aspekty tkanin. Również w oparciu o grupy może nadać tkaninom inny styl.
Jednak ogólnie rzecz biorąc, trzecia generacja zmiękczaczy silikonowych musi być łączona z jednofunkcyjnym polisiloksanem, aby uzyskać pożądany efekt leczniczy. Trudno jest kontrolować szybkość mieszania, co znacząco wpływa na produkcję i zastosowanie.
4. Czwarta generacja zmiękczacza silikonowego
Czwarta generacja zmiękczacza silikonowego jest dalszą modyfikacją trzeciej generacji zmiękczacza silikonowego w zależności od wymaganego efektu wykończenia tkaniny. To wprowadziło więcej grup aktywnych, które mogą spełnić wszystkie wymagania dotyczące przetwarzania tkaniny bez mieszania.
Tkaniny poddane działaniu modyfikowanego zmiękczacza silikonowego różnymi rodzajami grup aktywnych charakteryzują się większą poprawą miękkości, zmywalności, elastyczności, hydrofilowości itp. Zaspokaja to wszelkie potrzeby użytkowników w zakresie tkanin, co stało się głównym kierunkiem rozwoju zmiękczaczy silikonowych w obecny.
Czas publikacji: 25 lipca 2022 r