Substancje pomocnicze tekstylnestosowane są głównie w przemyśle drukowania i farbowania tekstyliów. Jako dodatek w procesie drukowania i barwienia tekstyliów odgrywa coraz większą rolę w poprawie jakości druku i barwienia tekstyliów oraz zwiększeniu wartości dodatkowej tekstyliów, co nazywane jest „glutaminianem sodu przemysłu tekstylnego”.
Włókna tekstylne muszą posiadać określone właściwości fizyczne, chemiczne i fizjologiczne, aby spełniać wymagania przetwarzania i stosowania przez ludzi.
Bawełna, len, jedwab i wełna, będące czterema włóknami naturalnymi w tradycyjnym znaczeniu, mają tysiące lat zastosowania w odzieży. Dzięki właściwościom dobrego wchłaniania wilgoci i wygodnemu noszeniu zawsze były głównymi włóknami, które ludzie noszą i używają. Jednakże ze względu na wady polegające na łatwym kurczeniu się, marszczeniu i marszczeniu po praniu,włókna naturalne nie jest w stanie sprostać coraz wyższym wymaganiom w zakresie pięknych i wygodnych tkanin odzieżowych oraz wygodnej konserwacji.
Większość konsumentów najbardziej zwraca uwagę na trwałość odzieży, jej odporność na zagniecenia, możliwość prania i ścieranie. Konsumenci woleliby płacić więcej za odzież posiadającą wykończenie zapobiegające zagnieceniom. W oparciu o zachowanie pierwotnych właściwości oraz poprzez zastosowanie w procesie wykańczania tekstyliów środków pomocniczych, takich jak apretury wodoodporne, apretury oddychające oraz apretury przeciwkurczliwe i przeciwgniotliwe, włókna naturalne mogą ulegać zmianom jakościowym. Dzięki temu włókna naturalne stają się wygodniejsze w noszeniu i mają wiele zalet: antybakteryjne, anty-ultrafioletowe, dezynfekcyjne, przeciwgrzybicze i przeciw molom itp.
Do tkanin zwłókna chemiczne, zwłaszcza włókna syntetyczne, ze względu na wady związane z komfortem termicznym i mokrym, wyczuciem dłoni, połyskiem i wyglądem itp., zawsze zachowują się jak produkty z niższej półki i tanie. Od końca lat 80. XX wieku, wraz z pojawieniem się w Japonii nowego włókna syntetycznego oraz w Europie i Ameryce włókna o drobnej gęstości, obraz produktów z włókien syntetycznych w świadomości ludzi zaczął się zmieniać. Dzięki hydrofilowemu, antystatycznemu i miękkiemu efektowi wykończenia środków pomocniczych, w dotyku i wyglądzie niektórych jedwabistych i wełnianych wyrobów z poliestru są bardzo podobne do jedwabiu i tkanin wełnianych. Co więcej, ich zmywalność i kolor są lepsze niż włókna naturalne. Dlatego są bardzo lubiane przez konsumentów. Produkty poliestrowe właśnie zaczęły wciskać się na rynek wysokiej klasy tkanin odzieżowych. Obecnie środki pomocnicze odgrywają ważną rolę we właściwościach biomimetycznych, funkcjonalizacji i wysokiej wydajności włókien chemicznych.
Rozwój nowych tkanin tekstylnych i poprawa ich właściwości to dwa istotne aspekty promujące unowocześnienie przemysłu tekstylnego. Tekstylne środki pomocnicze mają ogromne znaczenie dla poprawy dodatkowej wartości tekstyliów i wzmocnienia ich konkurencyjności na rynku międzynarodowym. Substancje pomocnicze tekstylne są kompleksowym odzwierciedleniem poziomu dalszego przetwarzania i kształtowania tekstyliów danego kraju. Dlatego też unowocześnienie przemysłu tekstylnego jest nierozerwalnie związane z rozwojem tekstylnych środków pomocniczych.
Czas publikacji: 6 marca 2021 r