ความสัมพันธ์ระหว่างเส้นใยสิ่งทอและสารช่วย

สารช่วยด้านสิ่งทอส่วนใหญ่ใช้ในอุตสาหกรรมการพิมพ์และย้อมสีสิ่งทอในฐานะที่เป็นสารเติมแต่งในการพิมพ์สิ่งทอและกระบวนการย้อมสี มันมีบทบาทสำคัญในการปรับปรุงคุณภาพการพิมพ์และการย้อมสีสิ่งทอ และเพิ่มมูลค่าเพิ่มของสิ่งทอ ซึ่งเรียกว่า "ผงชูรสของอุตสาหกรรมสิ่งทอ"

เส้นใยสิ่งทอต้องมีคุณสมบัติทางกายภาพ เคมี และสรีรวิทยาบางประการเพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนดของการแปรรูปและการใช้งานของมนุษย์

เนื่องจากเส้นใยธรรมชาติทั้งสี่ตามความหมายดั้งเดิม ผ้าฝ้าย ลินิน ไหม และขนสัตว์มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าพันปีในการใช้เสื้อผ้าด้วยคุณสมบัติดูดซับความชื้นได้ดีและสวมใส่สบาย จึงเป็นเส้นใยหลักที่ผู้คนสวมใส่และใช้งานมาโดยตลอดอย่างไรก็ตาม เนื่องจากข้อบกพร่องของการหดตัวง่าย ย่น และย่นหลังซักง่ายเส้นใยธรรมชาติ ไม่สามารถตอบสนองความต้องการที่สูงขึ้นและสูงขึ้นสำหรับผ้าที่สวยงามและสะดวกสบายและการบำรุงรักษาที่สะดวก

ผู้บริโภคส่วนใหญ่กังวลเรื่องความทนทานต่อการย่น การซัก และการต้านทานการเสียดสีของเสื้อผ้าผู้บริโภคยอมจ่ายแพงกว่าสำหรับเสื้อผ้าด้วยการแปรรูปการตกแต่งป้องกันรอยย่นเส้นใยธรรมชาติสามารถเปลี่ยนแปลงคุณภาพได้บนพื้นฐานของการรักษาคุณสมบัติดั้งเดิมและการใช้สารช่วยในกระบวนการเก็บผิวละเอียดสิ่งทอ เช่น การตกแต่งกันซึม การตกแต่งที่ระบายอากาศได้ และการตกแต่งที่ป้องกันการหดตัวและการยับย่นเพื่อให้เส้นใยธรรมชาติสวมใส่สบายและมีข้อดีหลายประการ: ป้องกันแบคทีเรีย ป้องกันรังสีอัลตราไวโอเลต ฆ่าเชื้อ ต้านเชื้อรา และป้องกันมอด เป็นต้น